جزئیات خبر | فروم
بازگشت به خانه
MOHA M MAD | mhbch
۱۱:۳۴:۱۹ ۱۴۰۴/۰۸/۰۶

#شاخص_بورس #خودرو #مهر ایران از ذخایر بالقوه «دانش کاربردی» (سرمایه انسانی) سرشار است، اما فاقد چارچوب نهادی لازم برای تبدیل این پتانسیل به رشد پایدار است. داده های شاخص جهانی نواوری در سال2024 که ایران در ان رتبه 64 را کسب کرده، این تشخیص را تایید می کنند. اما داده تکان دهنده تر، در عمق این شاخص نهفته است. ضعیف ترین ستون عملکرد ایران، ستون «نهادها» است که در ان، ایران در میان 133 کشور جهان، رتبه 133 را به خود اختصاص داده است. این امار، سرنخ اصلی معمای توسعه نیافتگی ایران است. زیرشاخص هایی مانند «ثبات عملیاتی برای کسب وکارها» (رتبه 128) و «ثبات سیاست ها برای کسب وکار» (رتبه 125) این واقعیت تلخ را اشکار می سازند. این محیط نهادی، به جای پاداش دادن به نواوری های عمیق و بلندمدت، به فعالیت هایی پاداش می دهد که می توانند در یک محیط پیچیده و بی ثبات، از طریق بهره برداری از رانت های قانونی، به سودهای کوتاه مدت دست یابند. برای نمونه، شرکتهای خودروسازی که نهادهای قدرتمند دولتی و شبه دولتی در ان نفوذ عمیقی دارند، با تعرفه های حمایتی به تقویت چرخه معیوب ان دامن می زنند و ان را به نماد کامل ضدیت با چرخه ضروری "تخریب خلاق" بدل می سازند. بخش بانکی نیز همچنان تحت سلطه بوده و تسهیل گر این «انحصار» است. بدیهی است که نمی توان از این ساختار انتظار تخریب خلاق داشت. وقتی دولت با حمایت از شرکت های ناکارامد، فرایند «تخریب» را مسدود می کند، انگیزه اصلی برای «ایجاد» نیز از بین می رود. کارافرینان بااستعداد با این واقعیت روبه رو می شوند که در این سیستم، پاداشی برای نواوری واقعی وجود ندارد. در نتیجه، پدیده فرار مغزها نتیجه مستقیم و اجتناب ناپذیر سیستمی است که پیوند میان «ایجاد» و «تخریب» را قطع کرده است. چنانکه امارها از تمایل بیش از 40 درصدی برنامه نویسان کشور به مهاجرت حکایت دارد.

لیست اخبار