بورس‌ترندز | جزئیات خبر

جزئیات خبر | تلگرام

تحلیل و #پیش_بینی_بازار امروز «بازار بی پناه؛ سرمایه گذار تنها!» بورس تهران سومین روز کاری هفته را هم مثل روزهای گذشته با صف های فروش سنگین و قفل شده اغاز کرد. اکثر نمادها در همان وضعیت اشفته روزهای قبل باقی ماندند. با این حال، در برخی از نمادهای بزرگ مثل فولاد، بانک ها، معدنی ها، خساپا و تاصیکو، تلاش هایی از سوی صندوق های حمایتی و سهامداران عمده برای جمع اوری صف ها انجام شد. اما چون منابع حمایتی محدود بود و هیچ خط اعتباری جدی برای نجات بازار ایجاد نشده، این تلاش ها خیلی دوام نداشت. به محض جمع شدن صف، موج جدیدی از فروش سر می رسید. ارزش معاملات به بیش از 8 همت رسید، اما در نهایت بیش از 30 همت صف فروش تا پایان بازار باقی ماند و شاخص کل با افت 2 درصدی به کانال 2.7 میلیون واحد سقوط کرد. در حال حاضر سهامداران در میانه میدان تنها مانده اند؛ نه حمایتی هست، نه امیدی. فقط وعده و حرف. در این میان، اصرار بی دلیل نهاد ناظر بر باز بودن بازار بدون هیچ قید و شرطی، دامنه باز قیمت، حجم مبنای پایین و عدم اعمال فیلترهای حمایتی، جای تعجب دارد. نمونه اشکار این بی تدبیری، بازگشایی نماد سایپا با افت 16 درصدی بدون کوچک ترین حمایت بود. این پیام واضحی به بازار داشت: «منتظر نجات نباشید!» 📉 در سه روز اخیر، شاخص کل 200 هزار واحد سقوط کرده، بیش از 725 همت از ارزش بازار دود شده و ارزش دلاری بورس هم بیش از 12 درصد کاهش یافته! همه این ها نتیجه تصمیمات عجولانه و نمایشی ست؛ نه همراه با تدبیر و برنامه. بازار حالا بیشتر به یک زندان شبیه است؛ سازمان بورس شده زندان بان و سهامداران، زندانیانی بدون پناه. ابزارهایی مثل صندوق های اهرمی که قرار بود عمق بازار را بیشتر کنند، حالا به عامل بحران تبدیل شده اند. چرا؟ چون ابطال واحدهای سرمایه گذاری این صندوق ها، مدیرانشان را مجبور به فروش می کند و همین فشار فروش بیشتر را ایجاد می کند. وقتی فشار فروش شدید می شود، نهاد ناظر به جای چاره اندیشی، ایستگاه های کارگزاری را تعلیق می کند! این یعنی خاموش کردن اتش با بنزین. وضعیت وخیم تر هم خواهد شد اگر موج جدیدی از فروش ناشی از کال مارجین شدن معامله گران وارد بازار شود. همین حالا هم بخش زیادی از فروش ها توسط صندوق ها و برای پاسخ به ابطال ها انجام می شود، مثل انچه در نماد وبملت دیدیم. 📌 در بخش نظامی شاید برخی معتقد باشند که پیروز شدیم، اما در بازار سرمایه با یک شکست بزرگ روبه رو هستیم؛ شکستی فراتر از اعداد، شکستی در اعتماد! سرمایه ای که از دست رفته قابل بازگشت است، اما اعتمادی که شکسته شود، به سادگی ترمیم نمی شود. ایا روزنه امیدی هست؟ هرچند کم رمق، اما نشانه هایی از احتمال تغییر فضا دیده می شود: 1. افزایش فشار افکار عمومی و رسانه ها ممکن است نهادهای تصمیم گیر را وادار به اقدامات حمایتی کند. 2. ارام تر شدن جو سیاسی و کاهش ترس از درگیری های نظامی موقتاً فضا را کمی تلطیف کرده. 3. احتمال رسیدن خبرهایی از دور جدید مذاکرات - هرچند تاثیر این اخبار هم دیگر مثل قبل نیست. 4. فصل مجامع و گزارش های ماهانه شاید به خرید برخی حقوقی ها انگیزه دهد. 5. احتمال فعال شدن مجدد صندوق های تثبیت و توسعه بازار که هنوز به طور جدی وارد میدان نشده اند. اما همه این ها فقط می توانند مقدمه ای برای یک مرحله سخت تر باشند: خروج از بحران و حفظ تعادل. 🔻 مرحله اول: صف های فروش باید کاملاً جمع شوند یا حداقل به زیر 2 تا 3 همت برسند. البته با توجه به عمق بحران، تنها جمع اوری صف کافی نیست، چون در پشت این صف ها، موج های اماده فروش بعدی منتظرند. به همین دلیل به 60 تا 70 همت نقدینگی حمایتی برای تعادل واقعی نیاز است، نه فقط وعده! 🔻 مرحله دوم: پایداری تعادل. حتی اگر مذاکرات راه نجات نباشد، اما حداقل تکلیف بازار را روشن می کند؛ یا توافق و بهبود، یا تشدید تنش و بحران. 🎯 اما ریشه بحران از کجا اغاز شد؟ شاید بتوان ان را به اردیبهشت 1402 ربط داد؛ جایی که دولت به جای اصلاح ساختارها، به سمت سرکوب قیمتی، برداشت از شرکت ها و تضعیف فضای اقتصادی حرکت کرد. اکنون هم ترس این هست که وزیر اقتصاد جدید در مسیر همان سیاست های غلط قبلی قدم بگذارد. 👈 اما کشور بعد از جنگ اخیر چاره ای ندارد جز حرکت به سمت اصلاحات ساختاری و واقعی. باید به عقل و تخصص میدان داد و از توهم و شعار فاصله گرفت. بازار سرمایه، اینه تمام نمای اقتصاد ایران است. اگر این اینه شکسته، تقصیر تصویر نیست؛ زمان بازسازی با شجاعت و شفافیت فرا رسیده.

فالورها 11498

تاثیر (Imp) 730.0

بازدید 730

تعامل (Eng) 16.0

لیست اخبار