بورس‌ترندز | جزئیات خبر

جزئیات خبر | telegram

صندوق های پژوهش و فناوری، استارت اپ های موفق مالی؛ بیزینس مدل تان را منتشر کنید تا اکوسیستم یاد بگیرد صندوق های پژوهش و فناوری غیردولتی، زمانی با هدفی روشن و ماموریتی ملی شکل گرفتند: ایجاد پیوند میان سرمایه و نواوری، پر کردن خلا تامین مالی استارت اپ ها، و پذیرش ریسک هایی که بانک ها از ان می گریزند. امروز اما، انچه از بسیاری از این صندوق ها دیده می شود، با روح اساسنامه شان فاصله دارد؛ فاصله ای نگران کننده که در صورت تداوم، ممکن است هزینه های جبران ناپذیری برای زیست بوم نواوری کشور در پی داشته باشد. وقتی فرع بر اصل می نشیند بر اساس اساسنامه تیپ مصوب هییت وزیران، موضوع فعالیت اصلی صندوق های پژوهش و فناوری، سرمایه گذاری خطرپذیر در طرح ها و شرکت های نوپاست؛ ان هم در مراحل ابتدایی رشد، جایی که ریسک بالاست و بازگشت سرمایه نامعلوم. اما انچه امروز شاهد ان هستیم، غلبه فعالیت هایی چون صدور ضمانت نامه، اعطای تسهیلات از محل خطوط اعتباری دولتی، و تامین مالی طرح های کم ریسک و سوداور است. صندوق هایی که باید موتور ریسک پذیری باشند، امروز بیشتر شبیه به نهادهای مالیِ محافظه کار عمل می کنند. مسیر به ظاهر امنی که انتخاب کرده اند، اگرچه شاید در کوتاه مدت سوداور باشد، اما در بلندمدت، به تضعیف جدی کارکرد توسعه ای این نهادها خواهد انجامید. استفاده ابزاری از منابع دولتی، بدون مسیولیت متناظر واقعیت ان است که در بسیاری از صندوق ها، سهم بخش دولتی به سرمایه گذاری اولیه محدود شده و نقشی در تصمیم سازی و راهبری ندارد. در مقابل، بخش خصوصی سهامدار، بدون پذیرش ریسک متناظر، عملاً از مزایای منابع عمومی بهره مند شده است. این وضعیت، تضاد منافع پنهانی ایجاد کرده که اگر به ان توجه نشود، رفته رفته مشروعیت نهادی صندوق ها را مخدوش خواهد کرد. نگران کننده تر از این، گزارش هایی است مبنی بر ان که برخی صندوق ها، منابع سهم دولتی را در بانک ها سپرده گذاری کرده اند و سود ناشی از این رسوب منابع را صرف پرداخت حقوق و مزایای قابل توجه - و بعضاً نجومی - برای مدیران و کارکنان خود می کنند. این در حالی است که منابع مذکور، با هدف حمایت از شرکت های فناور و نه تامین منافع ساختار اداری صندوق ها، در اختیار انان قرار گرفته است. در سایه خلا نظارت و شفافیت در نبود ارزیابی شفاف، بخشی از این صندوق ها حتی به «پول فروشی» روی اورده اند؛ با نرخ های غیرمتعارف و بعضاً از مسیرهایی که با روح قانون و ماموریت صندوق در تضاد کامل است. صدور ضمانت نامه های بدون پشتوانه، ورود به قراردادهای صوری، و دریافت کارمزدهای سنگین در قبال خدمات ساده، نشانه هایی هشداردهنده است که نباید نادیده گرفته شود. دعوت به بازگشت؛ نه سرزنش، بلکه اصلاح بی تردید در میان این صندوق ها، نمونه های موفق، متعهد و حرفه ای نیز وجود دارد. این یادداشت، نه برای نادیده گرفتن تلاش های ان هاست، بلکه دعوتی است به بازگشت به مسیر اصلی. بازگشتی که تنها از مسیر شفافیت، بازنگری در اولویت ها و بازتعریف نسبت میان منابع عمومی و مسیولیت حرفه ای ممکن است. پیشنهاد برای شفاف سازی داوطلبانه از صندوق های پژوهش و فناوری، به ویژه انان که عملکرد خود را موفق می دانند، دعوت می شود در اقدامی پیشرو، مدل کسب وکار خود را منتشر کنند. از جمله: میزان سرمایه گذاری خطرپذیر واقعی در سال های گذشته نسبت تسهیلات، ضمانت نامه و سپرده گذاری از کل فعالیت ها سهم منابع دولتی در سود عملیاتی میزان پرداختی حقوق و مزایا به مدیران از محل سودهای بانکی نمونه های مستند از حمایت موفق از شرکت های نوپای فناور این اقدام، نشانه بلوغ نهادی و تعهد به ماموریت توسعه ای خواهد بود؛ گامی در جهت اعتمادسازی دوباره در میان جامعه نواوران و سیاست گذاران کشور. پیش از ان که اعتماد عمومی از بین برود، پیش از ان که صندوق ها به نماد تضییع منابع عمومی تبدیل شوند، زمان اصلاح فرا رسیده است. اصلاحی مبتنی بر واقع بینی، قانون گرایی و بازگشت به ماموریت اصیل. در غیر این صورت، اینده ای نه چندان دور، با صندوق هایی مواجه خواهیم بود که نه سرمایه گذارند، نه خطرپذیر، و نه شریک توسعه؛ بلکه تنها حافظ منافع ساختارهایی هستند که در نام، پژوهش و فناوری اند، و در عمل، صرفاً بنگاه های پول سازی شده اند. https://t.me/bamohsendindar

فالورها 137

تاثیر (Imp) 29.0

بازدید 29

تعامل (Eng) 1.0

لیست اخبار